Ta strona korzysta wyłącznie z plików cookie sesyjnych niezbędnych do jej prawidłowego działania. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności [x]

Reaktywna βglukozydaza (enzym) - zastosowania in vitro i aspekty techniczne - Artykuł

Reaktywna βglukozydaza (enzym) - zastosowania in vitro i aspekty techniczne

Wprowadzenie

β glukozydaza (EC 3.2.1.21) to enzym hydrolityczny, który katalizuje rozkład β glikozydów (np. amigdaliny) do cukru (glukozy) i reszty aglikonowej. W badaniach in vitro stosowana jest m.in. do testów aktywności glikozydów, analizy kinetycznej, modelowania uwalniania substancji biologicznie czynnych.

Charakterystyka enzymu

  • Numer CAS: 9001 22 3

  • Enzym endo /eksoglikohydrolazy – działa na wiązania β-1,4 lub β-1,6 w zależności od specyficzności substratowej.

  • Często stosowany w formach rekombinowanych lub wyizolowanych z różnych źródeł (np. rośliny, mikroorganizmy).

  • W czystej postaci ≥ 98 %

Zastosowania in vitro

  • Hydrolyza glikozydów (np. amigdaliny) w warunkach kontrolowanych – do uwalniania aglikonów i analiz substratów

  • Badania kinetyki enzymatycznej (Km, Vmax)

  • Testy modulacji aktywności (inhibitory, aktywatory)

  • Modele uwalniania toksycznych fragmentów (np. cyjanowodoru) z glikozydów

  • Kontrola jakości preparatów roślinnych – np. sprawdzanie wzbogacenia substratów

Przykładowe protokoły (wg literatury)

  • Assay β glukozydazy (Worthington): substrat salicyna hydrolizowana do saligeniny i glukozy, które mierzone są układem hexokinaza / dehydrogenaza glukozowa przy A₃₄₀ ([Worthington Biochemical][6])

  • Typowe warunki reakcji: bufor octanowy pH 5, temperatura 37 °C, czas inkubacji 10 minut lub więcej.

  • Enzym rozcieńczany w buforze zaraz przed użyciem, by uniknąć straty aktywności.

Wyzwania i dobre praktyki

  • Stabilność enzymu: unikać częstych cykli zamrażania i odmrażania, przechowywać w małych alikwotach w −20 °C z dodatkiem stabilizatorów (glicerol, BSA).

  • Czystość i inhibitory: obecność inhibitorów (metale ciężkie, związki fenolowe) w roztworach może obniżyć aktywność enzymatyczną.

  • Warunki substratowe: substrat i stężenie glikozydów muszą być dobrane tak, by nie saturować enzymu — zachowanie warunków nienasytych dla pomiarów kinetycznych.

  • Współczynnik uwolnienia produktów bocznych (np. HCN) — w przypadku substratów cyjanogennych należy prowadzić eksperymenty z odpowiednim zabezpieczeniem.

Podsumowanie

β glukozydaza to kluczowy enzym w badaniach nad glikozydami, umożliwiający analizę mechanizmów hydrolizy i uwalniania aktywnych aglikonów. Jego zastosowanie w laboratorium wymaga uwagi do warunków reakcji, stabilności i czystości preparatu. W asortymencie dostawców chemicznych stanowi jeden z podstawowych enzymów badawczych.

Artykuł ma charakter informacyjny i nie stanowi porady medycznej.